Kurosawa'nın sinemaya bakış açısı, insan doğasının derinliklerini ve toplumsal meseleleri ele alan bir yapıya sahiptir. O, sinemayı bir sanat formu olarak görür ve her filminde bu sanatın inceliklerini yansıtmaya çalışır. Kurosawa, sinemanın insan deneyimini derinlemesine ele alabilen güçlü bir ifade aracı olduğunu savunur.
Kurosawa'nın filmlerinde sıkça karşılaşılan temalar arasında onur, adalet, insan doğasının karanlık ve aydınlık yönleri bulunur. Filmlerinde genellikle güçlü karakterler ve onların zorlu yaşam mücadeleleri ön plandadır. "Rashomon", "Seven Samurai" ve "Ran" gibi filmler, bu temaların en iyi örneklerindendir. Kurosawa, hikayelerini anlatırken epik bir anlatım tarzı benimser ve karakterlerin içsel çatışmalarını derinlemesine işler.
Kamera hareketleri, ışık kullanımı ve kurgu teknikleri, onun sinemasının belirgin özelliklerindendir. Özellikle "Rashomon" filminde kullandığı anlatım tekniği, sinema tarihinde bir dönüm noktası olarak kabul edilir. Ayrıca, müzik kullanımı konusunda da oldukça başarılıdır; filmlerinde müzik, hikayenin duygusal tonunu belirleyen önemli bir unsurdur.
Kurosawa'nın sinemaya getirdiği sanatsal anlatım tarzı, sinema tarihine önemli bir katkı sağlamıştır.